September 19, 2023
Het moreel verval van een voormalig Kamervoorzitter
Erst das fressen, dann die moral
Volgens sommige vecht Siegfried Bracke terecht voor het recht om te profiteren. Het zijn de instellingen, bedrijven of overheden die immers de regels opstellen. Siegfried maakt gewoon gebruik van zijn rechten die de overheid heeft gecreëerd… Hij is zowaar het slachtoffer van een systeem…
Dat klinkt goed maar dat klopt niet. Siegfried Bracke was immers kamerlid en Voorzitter van de Kamer tussen 2014 en 2019. In die hoedanigheid is zeker hij, net als elke burger trouwens verondersteld de wet te kennen.
De Wet Wijninckx van 1978
is zeer duidelijk en legt een plafond op voor de pensioenen van de publieke sector. De wetgever stelde immers vast dat de overheidspensioenen uit de hand liepen en dit zo niet verder kon. Het maximale overheidspensioen ligt aldus heden op 7.813 euro bruto per maand, wat nota bene 2,5 keer hoger dan het maximumpensioen van een werknemer, dat thans 3.007 euro ligt. Deze wet werd regelmatig aangepast zoals in 2012 en 2017. De Kamerleden kennen hopelijk toch de wetten die zij aanpassen of waarvan de uitvoerende bepalingen worden aangepast?
Het is net omdat sommige Kamerleden vonden dat dat plafond hen onrecht aandeed, dat ze op zoek gingen naar mogelijkheden om dit voor hen en hen alleen te omzeilen. Aangezien de Kamerleden in de bijzondere positie zitten dat ze zelf hun loon en de extra’s kunnen vastleggen, lag de weg open voor het ontduiken van het wettelijk plafond.
Wat sommigen in de Kamer hebben gedaan is niet meer of niet minder dan bewust ingaan tegen de wet.
Laat dat tot u doordringen. Het bestuur van de Kamer (meer bepaald het bureau dat voorgezeten wordt door de Kamervoorzitter) heeft bewust de wet omzeild en dit voor eigen gewin.
Dit gebeurde in een besloten vergadering en het verslag staat op een klein A4tje. De notulen en de voorbereidende nota’s zijn niet terug te vinden. Slechts enkele stukken doken na lang aandringen op. Men was zich er zich duidelijk van bewust dat deze regeling het best in stilte werd doorgevoerd.
Bovendien werd de regeling regelmatig aangepast door het bestuur van de Kamer en dit in besloten vergaderingen. Zo werd in 2021 het moment waarop de pensioenbonussen werden uitbetaald zelfs nog vervroegd…
De topambtenaren van de kamer die hieraan meewerkten kregen zwijggeld. Ook zij genoten van de riante pensioenbonussen. Het geheel werd verborgen in een begrotingslijn.
Het is niet normaal dat sommige bevoorrechte kamerleden en ambtenaren zichzelf een onwettig en abnormaal goedgunstig voordeel toekennen.
In het Vennootschapsrecht heeft men hier een naam voor: misbruik van vennootschapsgoederen. Dit misdrijf kan alleen gepleegd worden door bestuurders van de vennootschap en wordt bestraft door een gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en een geldboete.
Wat niet kan in een vennootschap kan dus volgens enkele kamerleden wel in de Kamer en dit willens en wetens tegen de wet in. Het klopt dus niet dat Bracke gewoon iemand is die zijn legitiem deel opeist. Een werknemer bepaalt niet zelf zijn eigen loon en al zeker niet door bewust in te gaan tegen de wet en de wil van de wetgever om de excessen op overheidspensioenen te voorkomen. Dit gebeurde niet per ongeluk maar was het resultaat van de hebzucht en geldhonger van enkel Kamerleden en topambtenaren.
